بنیاد نوبل روز شنبه ۱۱ شهریور (دوم سپتامبر)، اعلام کرد که در نهایت تصمیم گرفته است که سفیران روسیه، بلاروس و جمهوری اسلامی ایران را به مراسم اهدای جوایز نوبل امسال در استکهلم دعوت نکند. 

این تصمیم بنیاد نوبل پس از آن اتخاذ شد که تصمیم قبلی آن مبنی بر دعوت از سفرای سه کشور فوق با انتقادهای گسترده در سوئد و جهان مواجه شد.  

سال گذشته، بنیاد نوبل سفیران روسیه و متحد نزدیکش بلاروس را به‌دلیل تهاجم مسکو به اوکراین، به مراسم اهدای جوایز نوبل دعوت نکرد. جمهوری اسلامی ایران نیز در ماه‌های گذشته به‌دلیل ارائه پهپادهای انتحاری به روسیه برای استفاده در جنگ در اوکراین از طرف جامعه بین‌الملل مورد انتقاد و تحریم‌ قرار گرفت.   

این بنیاد پیش‌تر در روز پنجشنبه گفته بود که سفیران دو کشور فوق و همچنین سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوئد را به مراسم اهدای جوایز امسال در ماه دسامبر دعوت خواهد کرد. این نهاد افزود که تلاش می‌کند حتی کسانی را که ارزش‌های جایزه نوبل را به رسمیت نمی‌شناسند، نیز در برنامه‌های خود مشارکت دهد.  

این بیانیه باعث شد که رهبران چند حزب سیاسی سوئد اعلام کنند که این مراسم را تحریم خواهند کرد. 

بنیاد نوبل اکنون در بیانیه اخیر خود گفته است: «ما واکنش‌های شدید در سوئد را می‌بینیم و به‌رسمیت می‌شناسیم. بنابراین تصمیم گرفتیم که استثنائی را که سال گذشته قائل شدیم تکرار کنیم؛ یعنی از دعوت سفیران روسیه، بلاروس و جمهوری اسلامی ایران به مراسم اهدای جایزه نوبل در استکهلم خودداری می‌کنیم.» 

برندگان جوایز نوبل در اوایل اکتبر اعلام می‌شوند. پنج جایزه از شش جایزه‌ نوبل هر سال پس از یک روند نامزدی مخصوص که در نیم قرن اخیر مخفی نگه داشته شده است، در استکهلم اهدا می‌شوند. جایزه ششم یعنی جایزه صلح نوبل طی مراسم جداگانه‌‌ای در اوسلو اهدا می‌شود. 

کمیته داوران نوبل در سال ۲۰۲۲، مرکز آزادی‌های مدنی اوکراین، سازمان غیردولتی «مموریال» روسیه و الس بیالیاتسکی، یک فعال حقوق بشر بلاروس را به‌عنوان برندگان جایزه صلح نوبل معرفی کرد. 

کمیته داوران نوبل قبل از آن و در سال ۲۰۲۱، دمیتری موراتوف، روزنامه‌نگار روس، را به‌دلیل تلا‌ش‌هایش در راستای آزادی بیان به‌عنوان یکی از برندگان نوبل صلح معرفی کرده بود.